Η Αξία της Ορθής Αρχικής Διάγνωσης στο Παθολογικό Ιατρείο του ΤΕΠ στην Τελική Έκβαση του Ασθενούς
Α. Δρίτσα, Ν. Ελ-Φελλάχ, Π. Δερμάτης, Γ. Ίντας, 4. Σκοπελίτης, Α. Φούτρης,
. Κακλαμάνου, Δ. Τσιφτσής
Εισαγωγή: Η αρχική διάγνωση των ασθενών που προσέρχονται στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) αποτελεί έναν από τους ποιοτικούς δείκτες της λειτουργίας του ΤΕΠ. Η ορθή αρχική διάγνωση στο ΤΕΠ σχετίζεται με την τελική έκβαση των ασθενών και τις πιθανές επιπλοκές κατά τη νοσηλεία τους. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί ο βαθμός της συμφωνίας μεταξύ διαγνώσεων εισόδου και εξιτηρίου των ασθενών και της επίδρασης της διαφωνίας των διαγνώσεων με τη θνητότητα και νοσηρότητα των ασθενών αυτών. Υλικό και Μέθοδος: Πρόκειται για μία αναδρομική ερευνητική μελέτη, η οποία διεξήχθη στο ΤΕΠ μεγάλου νοσοκομείου του Νομού Αττικής από Μάρτιο 2017 έως και Σεπτέμβριο 2017. Η συλλογή των δεδομένων έγινε μέσω του πληροφοριακού συστήματος του νοσοκομείου (ΗΔΙΚΑ) και περιελάμβανε το φύλο, την ηλικία, την ημέρα (αργία έναντι καθημερινής), τη διάγνωση εισόδου κατά ICD-10, τη διάγνωση εξιτηρίου κατά ICD-10, την έκβαση (θάνατος έναντι επιβίωσης), εάν διακομίστηκε σε άλλη κλινική (ναι έναντι όχι) και τη συνολική διάρκεια νοσηλείας. Ως διάγνωση εισόδου ορίστηκε η διάγνωση που τέθηκε στο τμήμα επειγόντων περιστατικών και εισήχθη ο ασθενής στην κλινική. Ως διάγνωση εξόδου ορίστηκε η διάγνωση που αναγράφηκε στο εξιτήριο του ασθενούς. Διαφωνία στη διάγνωση θεωρήθηκε όταν διέφερε οποιοδήποτε από τα τρία ψηφία του κωδικού ICD-10. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS v.21. Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν 500 ασθενείς, εκ των οποίων 248 (49,6%) ήταν άνδρες και 252 (50,4%) γυναίκες. Συνολικά, απεβίωσαν 49 (9,8%) ασθενείς και 21 (4,2%) ασθενείς διακομίστηκαν σε άλλη κλινική. Βρέθηκαν 125 κωδικοί ICD-10 εισόδου και 242 κωδικοί ICD εξόδου. Συμφωνία στις διαγνώσεις υπήρχε σε 352 (70,4%) ασθενείς και διαφωνία σε 148 (29,6%). Οι ασθενείς των οποίων η διάγνωση εισόδου διαφωνούσε με τη διάγνωση εξόδου είχαν σημαντικά μεγαλύτερη πιθανότητα να διακομιστούν σε άλλη κλινική (8,1% έναντι 2,6%, p<0,05). Παρόμοια, η διαφωνία στις διαγνώσεις σχετίστηκε με σημαντικά μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας (6,1±8,7 έναντι 4,2±4,1, p<0,05) και με σημαντικά μικρότερο ποσοστό εξόδου από την κλινική (80,4% έναντι 88,4%, p<0,05). Συμπεράσματα: Το ποσοστό ασυμφωνίας διαγνώσεων στο υπό μελέτη νοσοκομείο είναι μεγαλύτερο από εκείνο των διεθνών μελετών, κυρίως οφειλόμενο στο εύρος των πιθανών διαγνώσεων. Χρειάζονται στοχευμένες παρεμβάσεις για τη μείωσή του, όπως εφαρμογή οργανωμένου συστήματος διαλογής στο ΤΕΠ, εκπαίδευση των ιατρών στα επείγοντα περιστατικά και στελέχωση του ΤΕΠ με εξειδικευμένο προσωπικό.
Λέξεις-κλειδιά: διάγνωση, ΤΕΠ, Έκβαση, Διαφωνία, Παθολογικό ιατρείο
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ, 56(4), 366-372, 2017 - Ερευνητική εργασία