Άγχος και Ποιότητα Ζωής σε Ασθενείς με Ρευματικά Νοσήματα
Α. Ζαρταλούδη, Ι. Κουτελέκος
Εισαγωγή: Αυξημένα επίπεδα άγχους αναφέρονται συνήθως σε ασθενείς με ρευματικές παθήσεις σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Η ρευματική νόσος ακολουθεί συνήθως μια οδυνηρή, σταδιακά επιδεινούμενη πορεία και έχει σημαντικό αντίκτυπο στη σωματική, κοινωνική και συναισθηματική ευεξία των πασχόντων καθώς και στην καθημερινή ποιότητα της ζωής τους. Τα συμπτώματα των ρευματικών νόσων μπορεί να διαφέρουν σημαντικά κατά τη διάρκεια της απρόβλεπτης πορείας της νόσου, η οποία μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση αγχώδους συμπτωματολογίας. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της συχνότητας εμφάνισης και των παραγόντων που συμβάλλουν στην εμφάνιση άγχους σε ασθενείς με ρευματικά νοσήματα καθώς και η συσχέτισή του με την ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών. Επιμέρους στόχος της μελέτης ήταν η αναζήτηση των κατάλληλων παρεμβάσεων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση του άγχους. Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση άρθρων στην Ελληνική και στην Αγγλική γλώσσα που δημοσιεύθηκαν κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου 1987–2017 σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων όπως Medline, Scopus, Science Direct και Google Scholar, χρησιμοποιώντας τις λέξεις-κλειδιά: «ρευματικά νοσήματα/rheumatic diseases», «άγχος/anxiety», «στρες/stress» και «ποιότητα ζωής/quality of life». Αποτελέσματα: Ένας αυξανόμενος αριθμός μελετών διερευνά τον ρόλο του άγχους σε ασθενείς με ρευματικές διαταραχές. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία δίνει μεγάλο εύρος αποτελεσμάτων για τα επίπεδα του άγχους στους ασθενείς με ρευματικές παθήσεις, με τα ποσοστά να κυμαίνονται από 20% μέχρι 70%. Η διάγνωση της νόσου μπορεί να προκαλέσει άγχος και αβεβαιότητα στους ασθενείς και τους συγγενείς τους. Ο ασθενής με ρευματικά νοσήματα αντιμετωπίζει την απρόβλεπτη και επώδυνη πορεία της νόσου που χαρακτηρίζεται από συνεχιζόμενες εξάρσεις. Ο χρόνιος πόνος, η αναπηρία, η κοινωνική πίεση, η απομόνωση και οι περιορισμοί στην κινητικότητα των ατόμων με ρευματικές παθήσεις συμβάλλουν στην ανάπτυξη άγχους και πτωχής ποιότητας ζωής. Όταν η κλινική εικόνα στις ρευματικές διαταραχές περιπλέκεται με έντονο άγχος είναι αναγκαία η αντιμετώπισή του, που επιτυγχάνεται με φαρμακευτική θεραπεία ή/και με ψυχολογικές θεραπείες. Συμπεράσματα: Η συνύπαρξη του άγχους θα πρέπει να γίνεται αντιληπτή κατά τη διάρκεια της τακτικής παρακολούθησης των ασθενών με ρευματικές νόσους. Είναι αναγκαία η αυξημένη ευαισθητοποίηση των επαγγελματιών υγείας που ασχολούνται με ασθενείς με ρευματολογικά προβλήματα, προκειμένου να ενσωματωθεί η ανίχνευση και η αποτελεσματική θεραπεία του άγχους στη συνήθη κλινική πρακτική.
Λέξεις-κλειδιά: Άγχος, στρες, ποιότητα ζωής, Ρευματικά νοσήματα
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ, 56(4), 305-314, 2017 - Ανασκόπηση