Μελέτη των Συνθηκών Διαβίωσης των Συνοδών Ασθενών στο Ελληνικό Νοσοκομείο και των Επιπτώσεών του
Α. Δημητριάδου, Α. Σταυριανού, Γ. Μανομενίδης, Θ. Καυκιά, Λ. Κουρκούτα, Α. Κωνσταντινίδου-Στραύκου, Δ. Σαπουντζή-Κρέπια
Εισαγωγή: Η αντίληψη, που έχει δημιουργηθεί από τη διαχρονική υποστελέχωση των νοσοκομείων σε νοσηλευτικό προσωπικό, ότι ο νοσηλευόμενος ασθενής πρέπει απαραίτητα να συνοδεύεται από μέλος της οικογένειάς του για να καλύπτει τις ανάγκες του, έχει ως αποτέλεσμα την πολύ συχνή παρουσία των συνοδών στους θαλάμους των ασθενών, που ως άτυποι φροντιστές παρέχουν φροντίδα στους ασθενείς τους. Σκοπός: Να διερευνηθούν οι συνθήκες διαβίωσης των συνοδών ασθενών στο νοσοκομείο και να εκτιμηθεί η επίδραση που έχει η πολύωρη-πολυήμερη νοσηλεία στη ζωή των ιδίων αλλά και των ασθενών που φροντίζουν. Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συγχρονική μελέτη σε δείγμα ευκολίας 210 συνοδών νοσηλευόμενων ασθενών σε κλινικές παθολογικού τομέα ενός δημόσιου γενικού νοσοκομείου της Μακεδονίας την περίοδο Ιούνιος–Αύγουστος 2016. Για τον σκοπό της έρευνας χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο των Sapountzi-Krepia et al. Για την περιγραφική ανάλυση υπολογίστηκαν οι κατανομές συχνοτήτων, οι μέσες τιμές και η τυπική απόκλιση των μεταβλητών ενώ για την επαγωγική ανάλυση χρησιμοποιήθηκαν τα μη παραμετρικά στατιστικά κριτήρια x2, Mann-Whitney U test και Spearman’s Rho. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε σε 0,05. Αποτελέσματα: Η πλειοψηφία των συνοδών ήταν γυναίκες (74,8%) συγγενείς των ασθενών, και βρίσκονταν μαζί τους από την ημέρα εισαγωγής τους στο νοσοκομείο (79,0%). Οι περισσότεροι από τους μισούς (58,1%) συνοδούς παρέμεναν δίπλα στους ασθενείς από 17–24 ώρες. Το 75,2% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι, όταν χρειάστηκε να μείνει όλο το 24ωρο δίπλα στον ασθενή, κοιμήθηκε σε καρέκλα ή πολυθρόνα, το 11% στο πάτωμα και το 5% στο κρεβάτι του ασθενούς. Το 52,9% των συνοδών για να καλύψει τις ανάγκες του σε φαγητό έτρωγε από το κυλικείο και το 61% χρησιμοποιούσε το μπάνιο του θαλάμου για την προσωπική του υγιεινή. Οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τις επιπτώσεις από την υποστήριξη των ασθενών τους σημαντικές έως μη διαχειρίσιμες στην προσωπική (75,7%), κοινωνική (65,3%) και επαγγελματική τους ζωή (51,5%). Παρουσία νοσοκομειακής λοίμωξης στους ασθενείς διαπιστώθηκε σε 18,5% των περιπτώσεων. Στις περιπτώσεις αυτές οι ασθενείς είχαν πάντα συνοδό δίπλα τους (92,3%) για πολλές ώρες το 24ωρο που πρόσφερε πολλές πράξεις υποστήριξης στον ασθενή. Συμπεράσματα: Οι συνθήκες διαβίωσης των συνοδών στο νοσοκομείο είναι δύσκολες και με αρνητικές επιπτώσεις για τη ζωή τους, λόγω της πολύωρης-πολυήμερης διαμονής τους στον θάλαμο του ασθενούς. Αρνητικές επιπτώσεις διαπιστώνονται και στους ασθενείς οι οποίες συνδέονται με τον χρόνο παραμονής των συνοδών και τη συχνότητα που παρέχουν συγκεκριμένες πράξεις για την υποστήριξη αυτών. Προτείνεται η λήψη μέτρων από τις διοικήσεις των νοσοκομείων με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των συνοδών και τη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων στους ασθενείς και στους ιδίους.
Λέξεις-κλειδιά: Νοσοκομειακές λοιμώξεις, Συνοδοί-άτυποι φροντιστές, Νοσοκομειακή φροντίδα
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ, 56(1), 36-49, 2017 - Ερευνητική εργασία