Ασφάλεια και Aποτελεσματικότητα της Aυτόνομης Διαχείρισης του Πόνου από Nοσηλευτές στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών
Γ. Φιλιππάτος
Εισαγωγή: Το πρόβλημα της υποθεραπείας του πόνου στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) εξακολουθεί να υφίσταται και να εστιάζεται στην ανεπαρκή εκτίμηση της έντασης του πόνου και την περιορισμένη χρήση μεθόδων αναλγησίας. Ανάμεσα στις στρατηγικές που έχουν προταθεί για την έγκαιρη και βέλτιστη ανακούφιση του ασθενούς συμπεριλαμβάνεται και η έναρξη χορήγησης αναλγησίας από το νοσηλευτικό προσωπικό κατά την διαλογή και πριν από την ιατρική εξέταση. Σκοπός: Η διερεύνηση της ασφάλειας της διαχείρισης πρωτοκόλλων αναλγησίας από τους νοσηλευτές και η αποτελεσματικότητα τους αφενός στην ανακούφιση του ασθενούς και αφετέρου στη βελτίωση του χρόνου διαχείρισης αναλγησίας. Υλικό και Μέθοδος: Διεξήχθη βιβλιογραφική ανασκόπηση δημοσιευμένων άρθρων από τις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων Medline, Cinahl και Scopus για την περίοδο 1998–2012, χρησιμοποιώντας λέξεις ευρετηρίου και συνδυασμό αυτών: nurse-initiated analgesia, nurse-led analgesia, pain protocol, emergency department, triage. Η αναζήτηση ανέδειξε 89 άρθρα εκ των οποίων εξαιρέθηκαν τα 61 λόγω απουσίας συνάφειας περιεχομένου και 15 άρθρα λόγω έκπτωσης τους στα κριτήρια αποκλεισμού. Από τα εναπομείναντα 13 άρθρα συμπεριλήφθησαν στην μελέτη τα 10, ενώ με την προσθήκη μιας μελέτης από τις παραπομπές των πρωτότυπων άρθρων το υλικό της μελέτης αποτέλεσαν 11 επιλεγμένα άρθρα με ερευνητικά δεδομένα για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της νοσηλευτικής χρήση αναλγησίας στα ΤΕΠ. Αποτελέσματα: Η συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών από την ενδοφλέβια οπιοειδή αναλγησία από τους νοσηλευτές κυμαινόταν από 1% έως 5,7% χωρίς καμία καταγεγραμμένη περίπτωση αναπνευστικής καταστολής ή υπερδοσολογίας οπιοειδών. Η επίτευξη ανακούφισης από την χορήγηση οπιοειδούς αναλγησίας δεν έχει επαρκώς μελετηθεί. Ο χρόνος αναλγητικής διαχείρισης βελτιώθηκε κατά 12-70 λεπτά έναντι της καθιερωμένης πρακτικής που προϋπέθετε χορήγηση οπιοειδών κατόπιν ιατρικής εκτίμησης. Η χορήγηση από του στόματος μη οπιοειδούς αναλγησίας κατά τη διαλογή μείωσε την ένταση του πόνου κατά 20-31 χιλιοστά (κλίμακα 0-100 χιλιοστών) εντός μιας ώρας χωρίς καμία ανεπιθύμητη ενέργεια. Συμπεράσματα: Το νοσηλευτικό προσωπικό αποδεικνύεται ικανό να εφαρμόσει με ασφάλεια πρωτόκολλα αναλγητικής διαχείρισης πόνου στα ΤΕΠ και να συμβάλλει στην άμεση, αποτελεσματική και χωρίς επιπλοκές ανακούφιση του ασθενούς. Ωστόσο απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την επιβεβαίωση των πλεονεκτημάτων της έναρξης χορήγησης αναλγησίας από τους νοσηλευτές και την εδραίωση της ασφάλειας σε ασθενείς με διαφορετική κουλτούρα.
Λέξεις-κλειδιά: Αναλγησία, Διαλογή, Διαχείριση πόνου, τμήμα επειγόντων περιστατικών
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ, 52(3), 277-286, 2013 - Ανασκόπηση