Παθοφυσιολογικές μεταβολές στην ουροδόχο κύστη από την υποκυστική απόφραξη που προκαλεί η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη (ΚΥΠ). Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας
Χ. Κομνηνός, Η. Μητσογιάννης
Σκοπός: Η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη (ΚΥΠ) αποτελεί συνήθη αιτία υποκυστικής απόφραξης και πρόκλησης συμπτωμάτων από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα (LUTS). Στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης συμβαίνουν σημαντικές λειτουργικές, βιοχημικές και μορφολογικές μεταβολές κατά την εξέλιξη της ΚΥΠ, ώστε να διατηρηθεί η φυσιολογική λειτουργικότητά της. Μελέτες έχουν καταδείξει μειωμένη αιμάτωση του εξωστήρα όταν υπάρχει υποκυστική απόφραξη. Η παρούσα ανασκόπηση παρουσιάζει την απάντηση της κύστης κατά την υποκυστική απόφραξη και εστιάζει στις μεταβολές και βιοχημικές προσαρμογές του κυστικού τοιχώματος παρουσία της υποξίας. Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της δημοσιευμένης βιβλιογραφίας, η οποία συμπεριέλαβε in vivo και in vitro μελέτες σε ανθρώπινους και ζωικούς ιστούς. Επιλέχθηκαν περίπου 50 μελέτες λόγω της σχετικότητάς τους με το αντικείμενο της μελέτης. Αποτελέσματα: Κατά τη διάρκεια της απόφραξης και της υποξίας επισυμβαίνουν σημαντικές μεταβολές στη μορφολογία του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης αλλά και στη βιοχημική δραστηριότητα του εξωστήρα. Ειδικότερα, επέρχεται μυϊκή υπερτροφία, εναπόθεση κολλαγόνου, βλάβη στα μιτοχόνδρια, διαγραφές μιτοχονδριακού DNA και μείωση της μιτοχονδριακής ενζυμικής δραστηριότητας, με αποτέλεσμα τον μειωμένο οξειδωτικό μεταβολισμό και την ελαττωμένη σύνθεση ATP. Επίσης, παρατηρείται στροφή προς τον αναερόβιο μεταβολισμό και πιθανόν εναπόθεση γλυκογόνου, προκειμένου να ανευρεθούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας από τα μυϊκά κύτταρα. Αποτέλεσμα αυτών των διαδικασιών είναι η συσσώρευση γαλακτικού οξέος στις λείες μυϊκές ίνες λόγω του αναερόβιου μεταβολισμού, η οποία προκαλεί συστολική δυσλειτουργία του εξωστήρα. Επιπρόσθετα, η υποξία προάγει την απονεύρωση του τοιχώματος της κύστης και τη μείωση της πυκνότητας των χολινεργικών νευρώνων. Συμπέρασμα: Η υποκυστική απόφραξη λόγω ΚΥΠ αποτελεί το βασικό παράγοντα στην παθογένεια των LUTS. Η απόφραξη σχετίζεται με μια ποικιλία μορφολογικών, βιοχημικών και συσταλτικών μεταβολών που συμβαίνουν στο τοίχωμα της κύστης. Η αποφραγμένη κύστη γίνεται υποξική, με αποτέλεσμα την προαγωγή περαιτέρω μεταβολών στα κύτταρα, ώστε να αποκτήσουν εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Αν η απόφραξη παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, επέρχονται μη αναστρέψιμες βλάβες στα μιτοχόνδρια. Οι βλάβες αυτές θα μπορούσαν να εξηγήσουν τη συχνή παραμονή των συμπτωμάτων μετά την άρση της υποκυστικής απόφραξης. Η εναποτιθέμενη ποσότητα του γλυκογόνου στον εξωστήρα μυ πιθανόν να μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης της σοβαρότητας των λειτουργικών αλλαγών που συμβαίνουν στην ουροδόχο κύστη κατά την εξέλιξη της απόφραξης.
Λέξεις-κλειδιά: Καλοήθης υπερπλασία προστάτη, Υποκυστική απόφραξη, Συμπτώματα κατώτερου ουροποιητικού, Υποξία κύστεως, Ισχαιμία εξωστήρα
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΥΡΟΛΟΓΙΑ, 26(1), 22-29, 2014 - Ανασκόπηση