Home Page

Αρχική σελίδα

Αναζήτηση

Εγκεκριμένα
περιοδικά

Κατάλογος
περιοδικών

Κάλυψη βάσης

E-mail

   

Προγνωστικά συστήματα και προγνωστικοί δείκτες έκβασης ασθενών της μονάδας εντατικής θεραπείας
Σ. Φίκα, Σ. Νανάς, Γ. Μπαλτόπουλος, Π. Μυριανθεύς

Τα συστήματα πρόγνωσης της έκβασης για τους ασθενείς της μονάδας εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) άρχισαν να εμφανίζονται πριν από περίπου 30 χρόνια. Θεωρούνται πολύ σημαντικά στην κλινική πρακτική, καθώς χρησιμοποιούνται στην πρόγνωση της έκβασης, χαρακτηρίζουν τη βαρύτητα της νόσου και το βαθμό οργανικής δυσλειτουργίας, αξιολογούν τη χρήση των πόρων, ποσοτικοποιούν τις ανάγκες της ΜΕΘ, αξιολογούν την ποιότητα της φροντίδας και χρησιμοποιούνται στις κλινικές μελέτες. Αρκετά από αυτά τα συστήματα έχουν εξελιχθεί σε σχέση με τις αρχικές τους εκδόσεις, ενώ παράλληλα θα πρέπει να αναπροσαρμόζονται συχνά ώστε να συμβαδίζουν με τους πληθυσμούς των ασθενών, η σύνθεση των οποίων και η βαρύτητα αλλάζει συνεχώς. Από τα γενικά συστήματα, το APACHE (acute physiology and chronic health evaluation), το MPM (mortality probability model), το SAPS (simplified acute physiology score) και το SOFA (sequential organ failure assessment) είναι τα συστήματα που χρησιμοποιούνται πιο συχνά σήμερα. Το κοινό χαρακτηριστικό των εν λόγω συστημάτων είναι ότι χρησιμοποιούν φυσιολογικές μεταβλητές των ασθενών, ο χρόνος λήψης των οποίων μπορεί να επηρεάσει την ακρίβεια των συστημάτων. Όσον αφορά στα συστήματα που αξιολογούν το νοσηλευτικό φόρτο εργασίας, πιο συχνά χρησιμοποιούνται το TISS (therapeutic intervention scoring system) και το NAS (nursing activity score), τα οποία φαίνεται να σχετίζονται με τη βαρύτητα και τη διάρκεια παραμονής των νοσηλευομένων ασθενών στις ΜΕΘ. Παράλληλα με τα συμβατικά συστήματα, τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για κάποιους βιοχημικούς δείκτες, η μεταβολή των οποίων κατά τη διάρκεια της βαριάς ασθένειας σηματοδοτεί την έκβαση. Ενδεχομένως στο μέλλον και κατόπιν εκτεταμένης έρευνας, τα διάφορα συστήματα και πιθανόν ο συνδυασμός τους με διάφορους βιολογικούς δείκτες να μπορούν να συνδράμουν τους κλινικούς στη λήψη κλινικών αποφάσεων.

Λέξεις-κλειδιά: Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, Βαρύτητα της ασθένειας, Δείκτες έκβασης, Νοσηλευτικός φόρτος εργασίας, Πρόγνωση έκβασης

ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, 31(5), 541-557, 2014 - Ανασκόπηση


Dadurch, dass sie in Landern mit gema?igtem Klima vorgenommen wurden, konnen die meisten der Studien uber Kinderlahmung nicht in Sub-Kontinent von endemischen Kinderlahmung anzuwenden. Diese Bewertung bundelt Daten uber die Kinderlahmung in Indien, viagra bestellen um alle Anderungen, die seit 1940 nur etwa 2% der Kinder mit Polio sterben in der akuten Erkrankung aufgetreten sind vorzulegen; lovegra bestellen etwa 95% aller Falle Paralyse von einem oder beiden Beinen.

Jeweils 843 und 1113 Patienten wurden mit Dosieraerosole und Pulverinhalatoren zu Hause; der letzteren waren die Anwender von Aerolizer®, viagra schweiz Diskus®, HandiHaler® und Turbuhaler® 82, 467, 505 und 361. Wir haben insgesamt 2288 Datensatze von Inhalationstechnik. Kritische Fehler waren weit unter den Nutzern aller Inhalatoren verteilt, viagra generika im Bereich von 12% fur Dosieraerosole, 35% fur Diskus® und HandiHaler® und 44% fur Turbuhaler®.

Die Ergebnisse der 50 Insel Isolierungen mit Liberase Enzym wurden mit denen von 36 Isolierungen mit Kollagenase verglichen wurden Typ P. Keine signifikanten Unterschiede in der Spenderalter, kalte Ischamiezeit, Verdauungszeit, oder das Gewicht der Bauchspeicheldrusen zwischen den beiden Gruppen beobachtet. Islet Ausbeute war in der Gruppe, kamagra schweiz wo die Liberase Enzym verwendet wurde, deutlich hoher.

Diese Lehre Technik angepasst werden, um mit kleinen Kindern zu verwenden. cialis schweiz Die Verwendung von Reimen kann einfacher und mehr Spa? fur die jungeren Studenten. Auch kann diese Lehre Technik verwendet werden, um zahlreiche gesundheitliche Probleme anzugehen, die sie fur alle Gesundheitsinhaltsbereiche angemessen macht.

Somalia, einem der instabilsten Lander der Welt, levitra schweiz hat sich ohne standige Regierung seit fast 2 Jahrzehnten. Mit einem Gesundheitssystem vollig durcheinander, bleibt Abdeckung der grundlegenden Gesundheitsma?nahmen und geringe, Mutter- und Kindersterblichkeit ist eine der hochsten in der Welt.