Διερεύνηση των Παραγόντων που επηρεάζουν τη Συμμετοχή των Νοσηλευτών σε Προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης
Ά. Καυγά, Ο. Γκοβίνα, Ε. Βλάχου, Ν. Παυλάτου, Α. Κουλούρη, Χ. Σταθοπούλου
Εισαγωγή: Η Νοσηλευτική είναι ένα από τα επαγγέλματα όπου η συνεχής ενημέρωση για τα νέα δεδομένα είναι αναγκαία. Η ταχεία παλαίωση της γνώσης οδηγεί στην ανάγκη για συνεχή εκπαίδευση και εξάσκηση σε νέες τεχνικές και μέσα. Τα κίνητρα, καθώς και τα προσωπικά και τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά των νοσηλευτών διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αύξηση της συμμετοχής τους σε προγράμματα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης (ΣΕ). Σκοπός: Η παρούσα μελέτη έχει σκοπό να διερευνήσει τους παράγοντες που επηρεάζουν τη συμμετοχή των νοσηλευτών στη ΣΕ, σε σχέση με τα δημογραφικά, τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά και τις αντιλήψεις τους για τη ΣΕ. Υλικό-Μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν 100 νοσηλευτές που εργάζονταν σε τρία δημόσια γενικά νοσοκομεία της Αθήνας και πληρούσαν τα κριτήρια συμμετοχής στη μελέτη. Ως δειγματοληπτική μέθοδος χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της σκόπιμης δειγματοληψίας. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο δημογραφικών στοιχείων και η κλίμακα διερεύνησης των λόγων συμμετοχής (Participation Reason’s Scale, PRS) στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση. Ο συντελεστής αξιοπιστίας Cronbach’s α της κλίμακας, συνολικά, είναι 0,89. Αποτελέσματα: Οι γυναίκες φάνηκε ότι θεωρούν σημαντικότερη τη ΣΕ σε σχέση με τους άνδρες (p=0,007). Ο βαθμός επάρκειας των γνώσεων για παροχή ποιοτικής φροντίδας συσχετίζεται θετικά με τη μεγαλύτερη ηλικία (p=0,016), την υψηλότερη θέση εργασίας (p=0,020) και τα περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας των νοσηλευτών (p=0,014). Η συμμετοχή των νοσηλευτών σε προγράμματα ΣΕ συσχετίζεται αρνητικά με το μεγαλύτερο αριθμό παιδιών (p=0,021) και θετικά με τη θέση ευθύνης που κατέχουν (p=0,046), καθώς και με το πόσο σημαντική θεωρούν τη συμμετοχή τους (p=0,042). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κλίμακας PRS, ο λόγος που επηρέασε θετικά σε στατιστικά σημαντικό επίπεδο τη συμμετοχή στη ΣΕ είναι η καλύτερη ανταπόκριση στις απαιτήσεις του επαγγέλματος (p=0,04) και σε οριακά στατιστικά σημαντικό επίπεδο η αποτελεσματικότερη ανταπόκριση στις ανάγκες των ασθενών (p=0,057). Συμπεράσματα: Δεδομένου ότι η ανάγκη επανεκτίμησης των γνώσεων και των δεξιοτήτων των νοσηλευτών είναι απαραίτητη σε μια ταχέως εξελισσόμενη κοινωνία, ο σχεδιασμός προγραμμάτων βασισμένων στις πραγματικές ανάγκες μετά από διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν τη συμμετοχή τους σε αυτά θεωρείται επιβεβλημένος για την επαγγελματική ανάπτυξη των νοσηλευτών και συνάδει απόλυτα με τη φιλοσοφία της εκπαίδευσης ενηλίκων.
Λέξεις-κλειδιά: Επαγγελματική ανάπτυξη, νοσηλευτική, συνεχιζόμενη εκπαίδευση
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ, 51(3), 288-296, 2012 - Ερευνητική εργασία