Αυτοαξιολόγηση κατάθλιψης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη σε σχέση με τις επιπλοκές του
Μ. Ρεκλείτη, Ζ. Ρούπα, Ι. Κυριαζής, Γ. Βόζνιακ, Μ. Σαρίδη, Π. Κυλούδης, Μ. Κουράκος, Κ. Σουλιώτης
ΣΚΟΠΟΣ Καταγραφή και μελέτη των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και 2, καθώς και συσχέτιση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης της κατάθλιψης με στοιχεία της νόσου και την παρουσία επιπλοκών. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Συνολικά, μελετήθηκαν 164 διαβητικοί ασθενείς (72 άνδρες και 92 γυναίκες, μέσου όρου ηλικίας 66,9±11,53 έτη), σε διαβητολογικά ιατρεία της περιοχής της Αττικής και της πόλης της Κορίνθου. Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η κλίμακα αυτοαξιολόγησης κατάθλιψης του Zung (ZDRS) και δομημένο ερωτηματολόγιο σχετικά με δημογραφικά, σωματομετρικά στοιχεία, καθώς και πληροφορίες σε σχέση με τη νόσο. Η στατιστική ανάλυση διεξήχθη με το στατιστικό πρόγραμμα Statistical Package for Social Sciences (SPSS) έκδοση 18.0. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Το 57,3% των διαβητικών της μελέτης ήταν υπέρβαροι και το 30,5% παχύσαρκοι, με υψηλά ποσοστά κεντρικής παχυσαρκίας (83,3% οι άνδρες και 92,4% οι γυναίκες), ενώ ο μεγάλος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) και η κεντρική παχυσαρκία συσχετίστηκαν σημαντικά με την κατάθλιψη (p=0,001). Το 50% των διαβητικών εμφάνιζαν συμπτώματα κατάθλιψης σε ήπια επίπεδα και το 20% σε μέτρια επίπεδα, με το γυναικείο φύλο και τη μεγάλη ηλικία να σχετίζονται στατιστικώς σημαντικά με την κατάθλιψη (p=0,001). Όσο μεγαλύτερη ήταν η διάρκεια της νόσου (μέσος όρος 12,96±7,07 έτη) (p=0,001), τα έτη παρακολούθησης σε διαβητολογικό ιατρείο (μέσος όρος 9,08±5,64 έτη) (p=0,005) και η τιμή γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (καλή ρύθμιση το 28,8%) (p=0,001), τόσο πιο μεγάλο ήταν το μέγεθος της κατάθλιψης. Ως συχνότερη επιπλοκή βρέθηκε η στυτική δυσλειτουργία (στους άνδρες, 52,8%) και συσχετίστηκε υψηλά με την ηλικία, ενώ η αμφιβληστροειδοπάθεια (40,2%), η νευροπάθεια (34,8%) και η νεφροπάθεια (22%) συσχετίστηκαν με τη διάρκεια της νόσου και την κατάθλιψη (p=0,001). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η πλειοψηφία του δείγματος εμφάνισε κάποιου βαθμού ήπια ή μέτρια κατάθλιψη και παρατηρήθηκε συσχέτισή της με τον κακό γλυκαιμικό έλεγχο. Επίσης, βρέθηκε ότι η εμφάνιση των περισσότερων χρόνιων επιπλοκών συσχετιζόταν ισχυρά με την εμφάνιση καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Η κατάλληλη διερεύνηση και αξιολόγηση των δυσκολιών, καθώς και η δημιουργία ενός προστατευτικού πλαισίου, έχουν αποφασιστική σημασία για την επίλυση των προβλημάτων, την προσαρμογή του ατόμου, την πρόληψη των επιπλοκών και την επίτευξη της ικανοποιητικής ρύθμισης.
Λέξεις-κλειδιά: επιπλοκές, Κατάθλιψη, Σακχαρώδης διαβήτης
ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, 29(5), 599-605, 2012 - Ερευνητική εργασία