Χρόνιο άλγος οσχέου
Α.Ι. Αρχοντάκης, Γ. Λεγάκης, Κ. Σφέτσας
Tο πυελικό άλγος διακρίνεται σε νευροπαθητικό, αλγοαισθητικό ή φλεγµονώδες και µικτό. Το αλγοαισθητικό άλγος προέρχεται από την ενεργοποίηση των αλγοϋποδοχέων µετά από βλάβη των περιφερικών ιστών και µεταφέρεται στο νωτιαίο µυελό µε τις Αδ και C ίνες, από εκεί στο θάλαµο, και ακολούθως στα ανώτερα φλοιικά κέντρα. Όσον αφορά στη διάρκεια του πυελικού άλγους, αυτό διακρίνεται σε οξύ και χρόνιο, µε το δεύτερο να υπερβαίνει σε διάρκεια τούς τρεις έως έξι µήνες. Το χρόνιο πυελικό άλγος είναι παθολογικός µη κακοήθης πόνος της πυέλου και αφορά και στα δυο φύλα, ενώ έχει δυσάρεστες επιπτώσεις στην καθηµερινή ζωή τους. Διαιρείται σε πολλές υποκατηγορίες, µια από τις οποίες είναι το χρόνιο οσχεϊκό άλγος. Στα αίτια του χρόνιου οσχεϊκού άλγους περιέχονται παθολογικές καταστάσεις όπως η βαζεκτοµή, η χρόνια φλεγµονώδης επιδιδυµίτιδα, το σύνδροµο της χρόνιας ορχιαλγίας, ο χρόνιος µετεγχειρητικός οσχεϊκός πόνος (πλην βαζεκτοµής), τα πυελικά αίτια του πόνου και άλλα σπανιότερα αίτια, ενώ πρέπει να αναφερθεί και ο ιδιοπαθής πόνος. Στη διαγνωστική προσέγγιση περιλαµβάνεται το λεπτοµερές ιστορικό, η ψηλάφηση, η δακτυλική εξέταση, η γενική εξέταση ούρων, το υπερηχογράφηµα, η αξονική τοµογραφία και η µαγνητική τοµογραφία. Όσον αφορά στην αντιµετώπιση του χρόνιου οσχεϊκού άλγους, αυτή είναι ανάλογη µε την αιτιολογία και µπορεί να απαιτεί αλλαγές στον τρόπο ζωής, φυσικοθεραπεία του πυελικού εδάφους, φαρµακευτική αγωγή και ενίοτε χειρουργική θεραπεία. Παρόλα αυτά, η θεραπευτική αντιµετώπιση του χρόνιου οσχεϊκού άλγους στηρίζεται σε ελλιπές θεωρητικό υπόβαθρο µε συνέπεια κάποιες φορές να µην είναι επαρκώς αποτελεσµατική. Για το λόγο αυτό απαιτείται περαιτέρω έρευνα και εµβάθυνση, ενώ είναι σηµαντικό να ακολουθούνται και οι κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας στην καθηµερινή πρακτική.
Λέξεις-κλειδιά: Χρόνιο πυελικό άλγος, Χρόνιο οσχεϊκό άλγος
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΥΡΟΛΟΓΙΑ, 24(2), 109-118, 2012 - Ανασκόπηση