Σύγχρονες απόψεις στο ηπατοπνευμονικό σύνδρομο
Σ.Π. Ντουράκης
Οι επιπλοκές από τους πνεύμονες των ηπατικών παθήσεων ποικίλης αιτιολογίας αποτελούν ετερογενή ομάδα. Το ηπατοπνευμονικό σύνδρομο (ΗΠΣ) χαρακτηρίζεται από την τριάδα της ηπατικής νόσου, των διαταραχών της ανταλλαγής των αερίων που οδηγούν σε μείωση της οξυγόνωσης του αρτηριακού αίματος με ΡaΟ2 <80 mmHg σε αέρα δωματίου ή μικρότερο από την αντιστοιχούσα στην ηλικία και κυψελιδοαρτηριακή διαφορά >15 mmHg και της παρουσίας ενδοπνευμονικών αγγειακών διατάσεων. Η παρούσα ανασκόπηση αναφέρεται στους παθογενετικούς μηχανισμούς του ΗΠΣ, που ενοχοποιούν την παραγωγή ή την απομάκρυνση κυκλοφορούντων στο αίμα κυτταροκινών ή άλλων μεσολαβητών. Ανασκοπείται η διάγνωση των αγγειακών διατάσεων του ΗΠΣ με υπερηχογράφημα ενισχυμένης σκιαγραφικής αντίθεσης, με σπινθηρογράφημα πνευμόνων και με αρτηριογραφία. Η πρώιμη διάγνωση του ΗΠΣ μπορεί συχνά να είναι δύσκολη, αλλά είναι ζωτικής σημασίας για τη διαφορική διάγνωση από άλλα πνευμονικά νοσήματα και την αποφυγή σοβαρών επιπλοκών και ανεπανόρθωτων βλαβών. Η μεταμόσχευση ήπατος αποτελεί τη μόνη αποτελεσματική θεραπεία του ΗΠΣ με ταχεία αναστροφή της υποξυγοναιμίας, ενώ έχουν επιχειρηθεί και άλλες θεραπευτικές, φαρμακευτικές ή επεμβατικές ακτινολογικές προσεγγίσεις. Αναζήτηση του ΗΠΣ με εξέταση των αερίων του αρτηριακού αίματος συνιστάται σε όλους τους ασθενείς με ηπατοπάθεια που έχουν δύσπνοια ή είναι υποψήφιοι για μεταμόσχευση ήπατος.
Λέξεις-κλειδιά: Ηπατοπνευμονικό σύνδρομο, Kίρρωση ήπατος, Mεταμόσχευση ήπατος
ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, 28(6), 727-736, 2011 - Ανασκόπηση