Νοσηλευτική Φροντίδα σε Ασθενείς Διαφορετικής Πολιτισμικής Προέλευσης σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας
Μ. Καλαφάτη, Δ. Παϊκοπούλου
Εισαγωγή: Η κατάλληλη ολιστική φροντίδα προϋποθέτει αναγνώριση και αποδοχή της κουλτούρας του ασθενούς, της εθνικότητας και της φυλής του. Οι νοσηλευτές πρέπει να έχουν και τη γνώση και τη δεξιότητα να αναγνωρίζουν την πολιτισμική ταυτότητα του ασθενούς και να την ενσωματώνουν στην καθημερινή πρακτική. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης ήταν ο προσδιορισμός των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι νοσηλευτές στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), παρέχοντας φροντίδα σε έναν αυξανόμενο πολυπολιτισμικό πληθυσμό. Υλικό-Μέθοδος: Τα άρθρα που χρησιμοποιήθηκαν, αφορούσαν στα έτη από 1994−2010 και προήλθαν από τις βάσεις δεδομένων PubMed, Cinahl, Medline, Google, Wikipedia και IMEPO. Επίσης, αναζητήθηκαν σχετικά άρθρα σε βιβλιοθήκες ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Τα κριτήρια για τη χρησιμοποίηση μιας βιβλιογραφικής αναφοράς περιελάμβαναν: Αναφορά σε ασθενείς ηλικίας > 16 ετών, αναφορά σε ασθενείς, οι οποίοι πάσχουν από βαριά ή μη ιάσιμα νοσήματα (εκτός των ογκολογικών), που χρήζουν εντατικής ή επείγουσας νοσηλείας και εμφανίζουν θρησκευτικές, πολιτισμικές, εθνικές και φυλετικές διαφοροποιήσεις. Δεν ελήφθησαν υπόψη δευτερεύοντα πολιτισμικά χαρακτηριστικά, όπως το μορφωτικό ή το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, τα πολιτικά πιστεύω, η οικογενειακή κατάσταση, ο οικογενειακός προγραμματισμός και οι λόγοι μετανάστευσης. Αποτελέσματα: Η διεθνής βιβλιογραφία έχει επικεντρωθεί σε τέσσερα ζητήματα τα οποία συναντούν οι νοσηλευτές ΜΕΘ, όταν έχουν να φροντίσουν ασθενείς που διαφέρουν πολιτισμικά. Αυτά τα ζητήματα είναι (α) η επικοινωνία με τον ασθενή και την οικογένειά του, που δυσχεραίνεται λόγω των πολιτισμικών διαφορών στη λεκτική ή τη μη λεκτική επικοινωνία, στην ανακοίνωση σε αυτούς των δυσάρεστων νέων και στον τρόπο που αυτοί εκφράζουν τα συναισθήματά τους, (β) η λήψη αποφάσεων που αφορά είτε στον ίδιο τον ασθενή ή και στην οικογένειά του ή και στο θεράποντα ιατρό, (γ) η αυτονομία και ο αυτοπροσδιορισμός του ασθενούς που καθορίζονται από σχετικά νομικά έγγραφα και αφορούν σε θέματα, όπως είναι η εντολή «μη ανάνηψης», η δωρεά οργάνων και η ευθανασία και (δ) η περιθανάτια φροντίδα, που καθορίζεται από τις θρησκευτικές και τις πολιτισμικές πεποιθήσεις του ασθενούς και της οικογένειάς του και πρέπει να γίνεται απόλυτα σεβαστή από τους νοσηλευτές ΜΕΘ χωρίς προσωπικές παρεμβάσεις ή πιστεύω σχετικά με το θάνατο και τη φροντίδα του νεκρού σώματος. Συμπεράσματα: Οι νοσηλευτές πρέπει να γνωρίζουν τον τρόπο που θα προσφέρουν τη νοσηλευτική φροντίδα σε ασθενείς της ΜΕΘ με πολιτισμικές διαφορές. Οφείλουν να αναπτύξουν γνώσεις, δεξιότητες και πρακτικές με σεβασμό στην κουλτούρα, με οικουμενική αντίληψη και διαπολιτισμική φιλοσοφία.
Λέξεις-κλειδιά: Αυτονομία, Διαπολιτισμική φροντίδα υγείας, επικοινωνία, ΜΕΘ, Περιθανάτια φροντίδα, Λήψη αποφάσεων
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ, 50(1), 49-62, 2011 - Ανασκόπηση