Εξατομικευμένη δοσολογία θυμοσίνης-α1, στη θεραπεία ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β και αντίσωμα στο αντιγόνο HBe
Γ. Χατζής, Ο. Τσόλας
Η χρόνια λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β (ΧΗΒ) αποτελεί σοβαρό παράγοντα νοσηρότητας για τους πάσχοντες, ενώ η προσπάθεια εκρίζωσης του ιού και αντιμετώπισης των επιπλοκών της λοίμωξης συνοδεύεται από υψηλό οικονομικό κόστος για τα ασφαλιστικά ταμεία. Βήματα προόδου ως προς τη θεραπεία των ασθενών με ΧΗΒ έχουν γίνει, με τη χορήγηση ιντερφερόνης-α ή αντι-ιικών φαρμάκων, όπως είναι η λαμιβουδίνη, η εντεκαβίρη, η αδεφοβίρη, η τελμπιβουδίνη, η τενοφοβίρη και η κλεβουδίνη. Όμως, το θεραπευτικό αποτέλεσμα απέχει από το άριστο. Αναζητούνται θεραπευτικές προσεγγίσεις για την επιτυχία ενός άριστου, αλλά και μόνιμου θεραπευτικού αποτελέσματος, ιδιαίτερα για ασθενείς με ΧΗΒ και ήπια αύξηση των τρανσαμινασών με θετικό anti-HBe. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών με ΧΗΒ έχει πρωτεύοντα ρόλο στην αντιμετώπιση της χρόνιας αυτής λοίμωξης. Η θυμοσίνη-α1 είναι ένα πεπτίδιο αποτελούμενο από 28 αμινοξέα, το οποίο προέρχεται από το αμινοτελικό άκρο της πρωτεΐνης προθυμοσίνης-α. Η θυμοσίνη-α1 έχει ανοσοτροποποιητική δράση, που εκδηλώνεται με την αύξηση των κυττάρων φυσικών φονέων (ΝΚ), με την αύξηση των CD4 και CD8 λεμφοκυττάρων, με την αύξηση της έκφρασης του συμπλέγματος μείζονος ιστοσυμβατότητας (MHC) τάξης Ι στα κύτταρα που έχουν μολυνθεί από τον ιό. Επίσης, αναστέλλει, με άμεση δράση στους ιούς, τον πολλαπλασιασμό τους και εκτρέπει την ανοσιακή αντίδραση σε Th1- τύπο. Η προθυμοσίνη-α, μητρικό μόριο της θυμοσίνης-α1, έχει παρατηρηθεί ότι προκαλεί διαφορετική ανταπόκριση των Τ-λεμφοκυττάρων σε διαφορετικές συγκεντρώσεις της και μάλιστα έχει διαπιστωθεί σε πειράματα η ιδανική συγκέντρωσή της για μέγιστη λεμφοκυτταρική ανταπόκριση. Είναι εύλογο λοιπόν να υποτεθεί ότι η θυμοσίνη-α1, ως προερχόμενη από την προθυμοσίνη-α, εκφράζει και τις ιδιότητες αυτής. Η χορήγηση της θυμοσίνης-α1 για τη θεραπεία των ασθενών με ΧΗΒ, ως μονοθεραπεία ή ως θεραπεία συνδυασμού με ιντερφερόνη-α, έχει δώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα, τα οποία ενδεχομένως μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά, εάν σε κάθε μεμονωμένο ασθενή χορηγηθεί η ιδανική δοσολογία θυμοσίνης-α1, ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη ανοσοενισχυτική δράση γι' αυτόν. Η ανεύρεση της εξατομικευμένης δόσης της θυμοσίνης-α1 για κάθε ασθενή πριν από τη θεραπεία, ώστε να επιτευχθεί η ιδανική ανοσοενισχυτική δράση αυτής, μπορεί να γίνει με τον έλεγχο της μεικτής λεμφοκυτταρικής αντίδρασης κάθε ασθενούς σε διαφορετικές δοσολογίες θυμοσίνης-α1, ώστε να διαπιστωθεί η συγκέντρωση εκείνη που προκαλεί τη μέγιστη λεμφοκυτταρική αντίδραση για τον εν λόγω ασθενή και κατά συνέπεια τη μέγιστη ανοσοτροποποιητική δράση.
Λέξεις-κλειδιά: ANTI-HBE, Ιός ηπατίτιδας Β, Θυμοσίνη-α1, Χρόνια ηπατίτιδα Β
ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, 27(4), 594-598, 2010 - Ανασκόπηση