Ασφαλιστική κάλυψη θεραπείας ασθενών με χρόνια νεφρική νόσο. Υιοθέτηση της οικονομικής αξιολόγησης από το ΙΚΑ
Κ. Σουλιώτης, Μ. Παπαβασιλοπούλου, Χ. Κωνσταντινίδου, Α.Μ. Σπανάκη, Μ. Αποστολάκη, Χ. Ιατρού
Η χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ) αποτελεί ένα πολυδιάστατο πρόβλημα τόσο για τους ασθενείς όσο και για το κράτος. Η παρουσία ασθενών με τελικού σταδίου χρόνια νεφρική νόσο (ΤΣΧΝΝ) έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ, σύμφωνα με τελευταία στοιχεία, η Ελλάδα βρίσκεται στην 8η θέση στην παγκόσμια σύγκριση του επιπολασμού ασθενών σε θεραπεία υποκατάστασης της νεφρικής λειτουργίας (ΘΥΝΛ), με τη δεξαμενή των παραπάνω ασθενών να αυξάνει κατά 5-7% ετησίως. Η αύξηση αυτή συνεπάγεται αφενός σημαντική επιβάρυνση όσον αφορά στην ποιότητα ζωής των ασθενών και των οικογενειών τους και αφετέρου τεράστια οικονομική επιβάρυνση για την κοινωνική ασφάλιση. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μόνο το ΙΚΑ υπολογίζεται ότι δαπανά 37.000 € ετησίως για κάθε αιμοκαθαιρόμενο ασθενή. Ένα από τα προβλήματα που εμφανίζονται σχετικά νωρίς στην εξέλιξη της νόσου (στάδια 3 και 4 αυτής) είναι ο δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός, ο οποίος συνδέεται με αύξηση των επιπλοκών και των νοσηλειών των ασθενών και προφανώς με αυξημένο κόστος για τον ασθενή και το σύστημα. Το σκεύασμα «Ζ» συνδέεται με την πρόληψη και τη θεραπεία του δευτεροπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού σε ασθενείς με ΧΝΝ σταδίων 3, 4 και 5 και επιφέρει αύξηση της επιβίωσης και καθυστέρηση μετάπτωσης σε ΘΥΝΛ. ΣΚΟΠΟΣ Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση του ενδεχόμενου οφέλους που θα προέκυπτε στην περίπτωση της ανάληψης από το ΙΚΑ του κόστους συμμετοχής των ασφαλισμένων (25%) στη δαπάνη για το συγκεκριμένο σκεύασμα. Βασική υπόθεση εργασίας αποτελεί το γεγονός ότι η θεσμοθετημένη συμμετοχή, σε συνδυασμό με την τιμή του σκευάσματος αλλά και το σημαντικό έμμεσο κόστος των ασθενών αυτής της κατηγορίας, μπορεί να λειτουργεί αποτρεπτικά στη συνταγογράφησή του από τους ιατρούς. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται αφορούν στην επιδημιολογία (επιπολασμός σταδίων ΧΝΝ, ΘΥΝΛ και δευτεροπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού στην Ελλάδα) και στο κόστος που προκαλούν οι ασθενείς στο σύστημα, ενώ παρατίθενται και στοιχεία σχετικά με την αποτελεσματικότητα του σκευάσματος και την οικονομική ωφέλεια από τη χρήση του, σύμφωνα με δημοσιευμένες μελέτες στο διεθνή χώρο. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Σύμφωνα με τις παραδοχές της μελέτης, προκύπτει το συμπέρασμα ότι η ανάληψη του κόστους συμμετοχής από το ΙΚΑ προκαλεί πρόσθετη ετήσια δαπάνη της τάξης των 10.647.120 €, ωστόσο υπολογίζεται ότι, λόγω καθυστέρησης της εξέλιξης μέρους των ασθενών στο στάδιο 5, θα προκύψουν μεσομακροπρόθεσμα οφέλη για το ταμείο, τα οποία ανέρχονται σε 39.926.700 €.
Λέξεις-κλειδιά: Οικονομική αξιολόγηση, ποιότητα ζωής, Ασφαλιστική αποζημίωση, Χρόνια νεφρική νόσος
ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, 26(5), 668-677, 2009 - Ερευνητική εργασία