Ποιότητα ζωής ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια
Μ. Πολυκανδριώτη, Κ. Βουλγαρίδου, Α. Θεμελή, Δ. Γαλύφα, Ε. Λιάπη, Ε. Κυρίτση
Ο παραδοσιακός αντικειμενικός σκοπός στην αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας είναι η ανακούφιση από τα συμπτώματα, η βελτίωση της πρόγνωσης, η μεγιστοποίηση της λειτουργικής ικανότητας του ατόμου στην καθημερινή του ζωή και, γενικά, η επίτευξη καλής ποιότητας ζωής εντός των περιορισμών που επιβάλλει η κατάσταση υγείας. Η αξιολόγηση της ποιότητας της ζωής αποτελεί σχετικά νέα επιστημονική μέτρηση της αποτελεσματικότητας των ιατρικών και των νοσηλευτικών παρεμβάσεων καθώς και της πορείας της νόσου. Σκοπός. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης ήταν η αξιολόγηση της ποιότητας ζωής των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια. Υλικό-Μέθοδος. Τον πληθυσμό της μελέτης αποτέλεσαν 139 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, οι οποίοι νοσηλεύονταν σε κλινικές δημοσίων νοσοκομείων. Τα στοιχεία συλλέχθηκαν με τη συμπλήρωση από τους ασθενείς της κλίμακας “Minnesota Living with Heart Failure Questionnaire” (MLHF). Για τη στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο Statistical Package for Social Sciences (SPSS) 13 και η στατιστική δοκιμασία t-test και ANOVA. Αποτελέσματα. Από τους 139 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια που μελετήθηκαν, ποσοστό 79,1% ήταν άνδρες και 20,9% γυναίκες. Από τη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων βρέθηκε, ότι τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας αξιολογούσαν περισσότερο αρνητικά τις σωματικές και τις συναισθηματικές επιπτώσεις της νόσου στην ποιότητα ζωής, Ρ=<0,001 και Ρ=0,001, αντίστοιχα. Οι άγαμοι αξιολογούσαν περισσότερο αρνητικά την ποιότητα ζωής τους σε σχέση με τους έγγαμους (Ρ=0,018) καθώς επίσης οι απόφοιτοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σε σχέση με εκείνους της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, Ρ=0,002 και Ρ=0,007, αντίστοιχα. Ομοίως, αξιολογούσαν αρνητικά την ποιότητα ζωής τους τα άτομα που ζούσαν σε πρωτεύουσα νομού ή μεγάλη πόλη σε σχέση με αυτούς της ευρύτερης περιοχής της Αττικής και της υπαίθρου, Ρ=0,036 και Ρ=0,001, αντίστοιχα. Αναφορικά με τη σοβαρότητα της νόσου, οι ασθενείς με ΝΥΗΑ (New York Heart Association) Ι διέφεραν στατιστικά σημαντικά από τους ασθενείς με ΝΥΗΑ ΙΙ και ΝΥΗΑ ΙΙΙ, Ρ=<0,001, αντίστοιχα. Οι ασθενείς που επισκέπτονταν >2 φορές το μήνα το νοσοκομείο, ανέφεραν κακή ποιότητα ζωής, Ρ=0,008. Ομοίως, καλύτερη ποιότητα ζωής ανέφεραν οι πολύ καλά ενημερωμένοι ασθενείς για το πρόβλημα υγείας τους, σε σχέση με εκείνους που ήταν ελάχιστα ή λίγο ενημερωμένοι (Ρ=0,039) και εκείνοι που επισκέπτονταν τα τμήματα βραχείας νοσηλείας (Ρ=0,013) σε σχέση με αυτούς του καρδιολογικού τμήματος (Ρ=0,001) και της ΜΕΘ (Ρ=0,013). Συμπεράσματα. Η ποιότητα ζωής των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια επηρεάζεται από διάφορα δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά. Οι παράγοντες αυτοί πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο σχεδιασμό προγραμμάτων αντιμετώπισης.
Λέξεις-κλειδιά: Καρδιακή ανεπάρκεια, ποιότητα ζωής, Φυσική κατάσταση, Σωματικά-συναισθηματικά προβλήματα
ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ, 48(1), 94-104, 2009 - Ανασκόπηση