Μακροχρόνιες επιπτώσεις της δέσμευσης των β-υποδοχέων στη μηχανική συμπεριφορά της αορτής ζωικών προτύπων
Δ.Π. Σοκόλης, Κ.Μ. Λαμπρόπουλος, Κ.Α. Δημητρίου, Ε. Μπαλάφας, M. Κυριακίδης, Π.Ε. Καραγιαννάκος
ΣΚΟΠΟΣ Η αορτή, και ειδικότερα το θωρακικό τμήμα της, δεν αποτελεί μόνο έναν αγωγό μεταφοράς του αίματος, αλλά μέσω των πολύπλοκων μηχανικών ιδιοτήτων του τοιχώματός της συμβάλλει καταλυτικά στην ομοιοστασία του καρδιαγγειακού συστήματος. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των μεταβολών στα μηχανικά χαρακτηριστικά του τοιχώματος της θωρακικής αορτής μετά από λειτουργικό αποκλεισμό των β-αδρενεργικών υποδοχέων της. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Χρησιμοποιήθηκαν 32 υγιείς αρσενικοί επίμυες Wistar της αυτής ηλικίας, που χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Στα ζώα της ομάδας ελέγχου (n=16) χορηγήθηκε με την τροφή τους μόνο νερό, ενώ στην πειραματική ομάδα (n=16) προστέθηκε στο νερό προπρανολόλη σε ημερήσια δόση 100 mg/kg. Τα ζώα των δύο ομάδων ευθανατώθηκαν μετά από τρεις μήνες. Για να διαπιστωθεί ο επαρκής αποκλεισμός των β-υποδοχέων, μελετήθηκε η επίδραση στην καρδιακή συχνότητα της ισοπροτερενόλης (0,5 μg), που χορηγήθηκε ενδοφλέβια πριν από την τελική μελέτη στα ζώα και των δύο ομάδων. Αφαιρέθηκε η κατιούσα θωρακική αορτή και ελήφθησαν επιμήκεις λωρίδες σταθερών διαστάσεων. Τα δείγματα υποβλήθηκαν σε μελέτη των μηχανικών χαρακτηριστικών τους με μηχανή εφελκυσμού. Οι καμπύλες τάσης-παραμόρφωσης, μέτρου ελαστικότητας-τάσης και μέτρου ελαστικότητας-παραμόρφωσης διαιρέθηκαν σε τρία τμήματα, που αντιστοιχούσαν σε χαμηλές, φυσιολογικές και υψηλές πιέσεις, καθένα από τα οποία υποβλήθηκε σε ανάλυση προσομοίωσης. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Σε όλα τα ζώα της πειραματικής ομάδας παρατηρήθηκε επαρκής δέσμευση των β-υποδοχέων, δεδομένου ότι η καρδιακή συχνότητα δεν αυξήθηκε μετά από την ενδοφλέβια χορήγηση ισοπροτερενόλης. Η συγκεντρωτική καμπύλη μέτρου ελαστικότητας-τάσης της πειραματικής ομάδας ήταν μετατοπισμένη προς υψηλότερες τιμές του μέτρου ελαστικότητας σε σύγκριση με την καμπύλη της ομάδας ελέγχου μόνο σε επίπεδα φυσιολογικών τάσεων. Η αντίστοιχη καμπύλη μέτρου ελαστικότητας-παραμόρφωσης ήταν μετατοπισμένη προς υψηλότερες τιμές του μέτρου ελαστικότητας σε επίπεδα φυσιολογικών και υψηλών παραμορφώσεων. Η στατιστική αξιολόγηση των παραμέτρων προσομοίωσης του δεύτερου και τρίτου τμήματος των καμπυλών έδειξε σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων, που υποδηλώνουν ότι το αορτικό τοίχωμα των ζώων της πειραματικής ομάδας ήταν σημαντικά πιο δύσκαμπτο από εκείνο της ομάδας ελέγχου σε επίπεδα φυσιολογικών και υψηλών πιέσεων. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο μακροχρόνιος φαρμακευτικός αποκλεισμός των β-υποδοχέων σε ζωικά πρότυπα οδηγεί σε σημαντική αύξηση της δυσκαμψίας του τοιχώματος της κατιούσας θωρακικής αορτής σε επίπεδα φυσιολογικών και υψηλών πιέσεων. Οι επιπτώσεις της φαρμακευτικής αυτής συμπαθεκτομής στο τοίχωμα της αορτής και κατ' επέκταση στη διατήρηση της αιμοδυναμικής ομοιοστασίας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την κλινική χρησιμοποίηση των β-αναστολέων.
Λέξεις-κλειδιά: Αορτή, Ζωικά πρότυπα, Μηχανικές ιδιότητες, Προπρανολόλη, β-υποδοχείς
ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, 25(3), 348-355, 2008 - Ερευνητική εργασία