To πρόβλημα της χρονίας προστατίτιδας (ΧΠ), τα αίτια και η επίπτωσή της σε άνδρες με συμβατά συμπτώματα. Η εμπειρία μιας 15ετίας
Γ. Πετρίκκος, Δ. Κολιστάσης, Α. Τόσκας, Φ. Στεφανάκης, Φ. Ματσούκα, Θ. Πέππας, Ν. Κατσιλάμπρος
ΣΚΟΠΟΣ Να παρουσιαστεί η μακροχρόνια εμπειρία, όσον αφορά στη διάγνωση και στα αίτια της χρoνίας προστατίτιδας (ΧΠ) και να καταταχθούν οι ασθενείς σύμφωνα με τη νέα κατάταξη του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ (National Institute of Health-NIH). ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Από το αρχείο του εξωτερικού ιατρείου λοιμώξεων και του ερευνητικού εργαστηρίου της κλινικής αναλύθηκαν αναδρομικά τα ιστορικά μιας 15ετίας και αξιολογήθηκαν τα εργαστηριακά ευρήματα 1022 ανδρών μέσης ηλικίας 36,7 ετών, οι οποίοι είχαν διερευνηθεί για πιθανή ΧΠ με λεπτομερές ιστορικό, υπερηχογράφημα προστάτη και μικροβιολογικό έλεγχο με τη μέθοδο των Stamey-Meares (SM). Τα ούρα και το προστατικό υγρό καλλιεργήθηκαν σε κατάλληλα θρεπτικά υλικά για απομόνωση αερόβιων βακτηριδίων, μυκοπλασμάτων και σε ορισμένες περιπτώσεις εξετάσθηκαν για την παρουσία χλαμυδίων με άμεσο ανοσοφθορισμό. Σε όσους είχε απομονωθεί παθογόνος μικροοργανισμός, είχε χορηγηθεί η ανάλογη αντιμικροβιακή αγωγή και οι ασθενείς τέθηκαν σε παρακολούθηση επί 3–12 μήνες. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Από τα 1637 δείγματα που εξετάσθηκαν, σε 264 (16,1%) απομονώθηκε μόνο κάποιο αερόβιο βακτήριο και σε 38 (2,3%) δείγματα απομονώθηκαν ταυτόχρονα βακτήριο και Ureaplasma urealyticum. Τα συχνότερα βακτήρια ήταν: 131 Escerichia coli, 54 Enterococcus sp, 32 Proteus mirabilis, 25 Klebsiella sp, κ.ά. Σε 161 (9,8%) δείγματα βρέθηκε μόνο μυκόπλασμα. Σε 62 από 383 ασθενείς (16,2%) ανιχνεύθηκαν Chlamydia trachomatis, ενώ στα υπόλοιπα 1.112 δείγματα (68,5%) δεν απομονώθηκε κανένας μικροοργανισμός. Από τα 199 μυκοπλάσματα, τα 172 (10,5%) ήταν Ureaplasma ureαlyticum και τα 27 (1,6%) Mycoplasma hominis. Σε 216 (13,1%) περιπτώσεις δεν ήταν δυνατή η λήψη προστατικού υγρού και η αξιολόγηση έγινε από την εξέταση των ούρων μετά τη μάλαξη του προστάτη. Σύμφωνα με τη νέα κατάταξη της προστατίτιδας κατά το ΝΙΗ, από τους 1022 ασθενείς, οι 233 (22,8%) κατατάσσονται στην κατηγορία ΙΙ, οι 241 (23,6%) στην κατηγορία IΙΙ(α), οι 509 (49,8%) στην ΙΙΙ(β) και οι 23 (2,2%) ή οι 17 (1,7%) στην κατηγορία IV, ανάλογα αν θεωρηθούν ή όχι τα μυκοπλάσματα ως αιτιολογικοί παράγοντες για τη ΧΠ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Ο συστηματικός έλεγχος των ασθενών με συμπτώματα συμβατά με ΧΠ μπορεί να αναδείξει σε ποσοστό 23,6% τα βακτήρια ως αίτιο χρονίας προστατίτιδας και σε μικρότερο ποσοστό ως πιθανά παθογόνα μυκοπλάσματα και Chlamydia trachomatis, ενώ στο μεγαλύτερο ποσοστό (56%) των ασθενών το αίτιο παραμένει αδιευκρίνιστο. Η χορήγηση κατάλληλων αντιβιοτικών οδηγεί συνήθως στην εκρίζωση των παθογόνων, χωρίς ανάλογη μείωση των πυοσφαιρίων στο προστατικό υγρό (υποχώρηση της φλεγμονής), ενώ τα συμπτώματα επιμένουν σε πολλούς ασθενείς.
Λέξεις-κλειδιά: προστάτης, UREAPLASMA UREALYTICUM, CHLAMYDIA TRACHOMATIS, Χρόνια προστατίτιδα, Escerichia coli
ΙΑΤΡΙΚΗ, 81(4), 326-336, 2002 - Ερευνητική εργασία