Home Page

Αρχική σελίδα

Αναζήτηση

Εγκεκριμένα
περιοδικά

Κατάλογος
περιοδικών

Κάλυψη βάσης

E-mail

   

Νευροενδοκρινικοί Όγκοι του Παγκρέατος
Δ.Σ. Μπότσιος

Τα νευροενδοκρινικά κύτταρα του παγκρέατος αποτελούν τμήμα του διάχυτου νευροενδοκρινικού συστήματος του οργανισμού. Οι νευροενδοκρινικοί όγκοι του παγκρέατος είναι σπάνιοι όγκοι, με συχνότητα 200–1000 νέων περιπτώσεων κάθε χρόνο, ενώ αποτελούν νεκροτομικό εύρημα σε ποσοστό 1,5%. Εμφανίζονται με τη μορφή σποραδικών όγκων ή στο πλαίσιο του συνδρόμου πολλαπλής ενδοκρινικής αδενωμάτωσης τύπου 1 (ΜΕΝ-1). Mπορεί να είναι λειτουργικοί (να παράγουν μία ή περισσότερες αμίνες ή/και πεπτίδια) ή μη λειτουργικοί. Η πλειοψηφία των λειτουργικών όγκων που παράγουν ινσουλίνη είναι καλοήθεις, ενώ η μεγάλη αναλογία των μη λειτουργικών όγκων είναι κακοήθεις. Επίσης, οι μη λειτουργικοί όγκοι αποτελούν το 90% των κακοήθων νευροενδοκρινικών όγκων του παγκρέατος και εκδηλώνονται με τις χωροκατακτητικές επιπτώσεις της παρουσίας τους ή/και την εμφάνιση μεταστατικών εστιών. Οι λειτουργικοί όγκοι προκαλούν διάφορα κλινικά σύνδρομα, ανάλογα με την ορμόνη που παράγεται από τα κύτταρα του όγκου. Οι όγκοι αυτοί έχουν συνήθως μικρό μέγεθος και ο προεγχειρητικός εντοπισμός τους είναι πολλές φορές δύσκολος. Ειδικοί ορμονικοί και βιοχημικοί προσδιορισμοί τεκμηριώνουν τη διάγνωση του νευροενδοκρινικού συνδρόμου. Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου αποτελεί τη μοναδική ριζική θεραπευτική δυνατότητα. Ασθενείς με ανεγχείρητα νεοπλάσματα μπορεί να εξασφαλίσουν μακρά σχετικά επιβίωση, εξαιτίας της βραδείας εξέλιξης των όγκων αυτών και της δυνατότητας αποτελεσματικής φαρμακευτικής αναστολής της ορμονικής έκκρισης. Ασθενείς με σύνδρομο ΜΕΝ-1 έχουν μικρότερη πιθανότητα θεραπευτικής εκτομής του όγκου απ' ό,τι ασθενείς με σποραδικού τύπου νεοπλάσματα. Η χημειοθεραπεία είναι δυνατό να επιτύχει σε ορισμένους ασθενείς ικανοποιητική βελτίωση των κλινικών εκδηλώσεων της νόσου και παράταση της επιβίωσης, ενώ η ακτινοθεραπεία δεν φαίνεται να προσφέρει ιδιαίτερη βοήθεια.

Λέξεις-κλειδιά: διάγνωση, θεραπεία, Nευροενδοκρινείς όγκοι παγκρέατος, Εντοπισμός

ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, 37(Συμπλήρωμα), 83-101, 2003 - Ανασκόπηση


Dadurch, dass sie in Landern mit gema?igtem Klima vorgenommen wurden, konnen die meisten der Studien uber Kinderlahmung nicht in Sub-Kontinent von endemischen Kinderlahmung anzuwenden. Diese Bewertung bundelt Daten uber die Kinderlahmung in Indien, viagra bestellen um alle Anderungen, die seit 1940 nur etwa 2% der Kinder mit Polio sterben in der akuten Erkrankung aufgetreten sind vorzulegen; lovegra bestellen etwa 95% aller Falle Paralyse von einem oder beiden Beinen.

Jeweils 843 und 1113 Patienten wurden mit Dosieraerosole und Pulverinhalatoren zu Hause; der letzteren waren die Anwender von Aerolizer®, viagra schweiz Diskus®, HandiHaler® und Turbuhaler® 82, 467, 505 und 361. Wir haben insgesamt 2288 Datensatze von Inhalationstechnik. Kritische Fehler waren weit unter den Nutzern aller Inhalatoren verteilt, viagra generika im Bereich von 12% fur Dosieraerosole, 35% fur Diskus® und HandiHaler® und 44% fur Turbuhaler®.

Die Ergebnisse der 50 Insel Isolierungen mit Liberase Enzym wurden mit denen von 36 Isolierungen mit Kollagenase verglichen wurden Typ P. Keine signifikanten Unterschiede in der Spenderalter, kalte Ischamiezeit, Verdauungszeit, oder das Gewicht der Bauchspeicheldrusen zwischen den beiden Gruppen beobachtet. Islet Ausbeute war in der Gruppe, kamagra schweiz wo die Liberase Enzym verwendet wurde, deutlich hoher.

Diese Lehre Technik angepasst werden, um mit kleinen Kindern zu verwenden. cialis schweiz Die Verwendung von Reimen kann einfacher und mehr Spa? fur die jungeren Studenten. Auch kann diese Lehre Technik verwendet werden, um zahlreiche gesundheitliche Probleme anzugehen, die sie fur alle Gesundheitsinhaltsbereiche angemessen macht.

Somalia, einem der instabilsten Lander der Welt, levitra schweiz hat sich ohne standige Regierung seit fast 2 Jahrzehnten. Mit einem Gesundheitssystem vollig durcheinander, bleibt Abdeckung der grundlegenden Gesundheitsma?nahmen und geringe, Mutter- und Kindersterblichkeit ist eine der hochsten in der Welt.