Συγκριτική μελέτη του επιπέδου γνώσης και συμπεριφοράς ως προς τη στοματική υγεία περιοδοντικών ασθενών και νοσοκομειακών γιατρών
Μ. Κομπόλη-Κοντοβαζαινίτη, Α. Καρύδης, Δ. Χατζηγεωργίου
ΣΚΟΠΟΣ Στόχος της εργασίας αυτής ήταν η σύγκριση του επιπέδου γνώσης και συμπεριφοράς ειδικού πληθυσμιακού δείγματος νοσοκομειακών γιατρών του λεκανοπεδίου Αττικής με δείγμα περιοδοντικών ασθενών από το γενικό πληθυσμό. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Το υλικό αυτής της έρευνας αποτέλεσαν 203 νοσοκομειακοί γιατροί, διαφόρων ειδικοτήτων, του λεκανοπεδίου Αττικής, 120 άνδρες (59,11%) και 83 γυναίκες (40,89%), ηλικίας 26.65 ετών και 200 ενήλικες περιοδοντικοί ασθενείς, 93 άνδρες (46,5%) και 107 γυναίκες (53,5%), ηλικίας 18.80 ετών. Δόθηκε το ίδιο ερωτηματολόγιο 19 ερωτήσεων πολλαπλών απαντήσεων, που αφορούσαν στις συνήθειες, στη συμπεριφορά και στις γνώσεις των νοσοκομειακών γιατρών και των ασθενών ως προς τη στοματική υγεία. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Παρατηρήθηκε στους γιατρούς μια τάση για προληπτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο σε σχέση με τους ασθενείς (Ρ=0,0031). Το ποσοστό των γιατρών που χρησιμοποιούν οδοντικό νήμα ήταν σχεδόν διπλάσιο από αυτό των ασθενών (31,5% και 18,0%, αντίστοιχα, Ρ=0,00167). Η ομάδα των γιατρών φάνηκε να προτιμά την κυκλική (αποτελεσματική μέθοδο) και την κάθετη μέθοδο βουρτσίσματος (μη αποτελεσματική), ενώ οι ασθενείς προτιμούσαν την οριζόντια και την τυχαία (μη αποτελεσματικές) (Ρ=0,00001). Καμιά όμως από τις δύο ομάδες στην πλειοψηφία της δεν αφιέρωνε τον απαιτούμενο χρόνο για αποτελεσματική στοματική υγιεινή. Τριάντα επτά ασθενείς (18,5%) και 7 γιατροί (3,5%) θεωρούσαν την αιμορραγία από τα ούλα φυσιολογική ή τυχαίο σύμπτωμα. Η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων γιατρών και η οριακή πλειοψηφία των ασθενών την αναγνώριζαν όμως ως παθολογική (Ρ<0,00001). Σύγχυση επικρατούσε και στις δύο ομάδες για τη μικροβιακή αιτιολογία της νόσου. Στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες σημειώθηκε στην ερώτηση αν η κληρονομικότητα ενέχεται στην περιοδοντική νόσο, με τους γιατρούς να ενοχοποιούν την κληρονομικότητα (Ρ=0,00157). Η ομάδα των γιατρών φάνηκε να αναγνωρίζει τη σημασία και τη δυνατότητα πρόληψης της απώλειας των δοντιών, όχι όμως και η ομάδα των ασθενών (Ρ<0,05). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ (α) Το επίπεδο συμπεριφοράς των νοσοκομειακών γιατρών ως προς τη στοματική υγεία είναι καλύτερο από αυτό των ασθενών, παρόλο που δεν μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητικό. (β) Δεν υπάρχει σημαντική διαφορά στο επίπεδο γνώσεων ως προς τη στοματική υγεία μεταξύ νοσοκομειακών γιατρών και περιοδοντικών ασθενών. (γ) Υπάρχει ανάγκη για ευαισθητοποίηση και της ιατρικής κοινότητας σε θέματα πρόληψης και στοματικής υγείας.
Λέξεις-κλειδιά: γνώση, Περιοδοντική νόσος, Πληροφόρηση, Στοματική υγεία, Στοματική υγιεινή, Συμπεριφορά.
ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, 21(4), 363-369, 2004 - Ερευνητική εργασία