Ο "ΓΗΡΑΣΚΩΝ" ΠΝΕΥΜΩΝ. Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΓΗΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Ε. ΚΟΣΜΑΣ, Ν. ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ 25ΕΤΙΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΟΙ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΝΥΟΥΝ ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΝΣΗΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΖΩΗ, Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΗΡΑΝΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΣΕ ΔΟΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΙΚΟΥ ΤΟΙΧΩΜΑΤΟΣ (ΑΠΟΤΙΤΑΝΩΣΕΙΣ ΠΛΕΥΡΩΝ, ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ, ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΣΠΟΝΔΥΛΩΝ, ΣΤΕΝΩΣΗ ΜΕΣΟΣΠΟΝΔΥΛΙΩΝ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΩΝ, ΚΥΦΩΣΗ, "ΠΙΘΟΕΙΔΗΣ ΘΩΡΑΞ"), ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟΥ ΠΑΡΕΓΧΥΜΑΤΟΣ (ΔΙΑΤΑΣΗ ΚΥΕΛΙΔΩΝ ΚΑΙ ΑΕΡΟΧΩΡΩΝ, ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΑΕΡΙΩΝ, ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΩΝ ΑΕΡΑΓΩΓΩΝ) ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΩΝ ΜΥΩΝ (ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΜΥΪΚΗΣ ΜΑΖΑΣ, ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΜΥΪΚΩΝ ΙΝΩΝ ΤΥΠΟΥ ΙΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΝΕΥΡΩΝΩΝ, ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΩΝ ΝΕΥΡΟΜΥΪΚΩΝ ΣΥΝΑΨΕΩΝ, ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΥΟΣΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΑΛΥΣΟΥ). ΟΙ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΔΟΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ, ΟΠΩΣ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΔΥΣΚΑΜΨΙΑ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΙΚΟΥ ΤΟΙΧΩΜΑΤΟΣ, ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ, ΠΑΓΙΔΕΥΣΗ ΑΕΡΑ, ΥΠΕΡΔΙΑΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΩΝ ΜΥΩΝ. Ο ΒΙΑΙΑ ΕΚΠΝΕΟΜΕΝΟΣ ΟΓΚΟΣ ΑΕΡΑ ΣΤΟ 1Ο ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΒΙΑΙΗΣ ΕΚΠΝΟΗΣ (FEV1), Η ΖΩΤΙΚΗ ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΡΟΕΣ ΕΛΑΤΤΩΝΟΝΤΑΙ, ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΜΠΥΛΗΣ ΡΟΗΣ-ΟΓΚΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΙΣΤΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΑΕΡΑΓΩΓΩΝ. ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΕ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΑΕΡΙΣΜΟΥ-ΑΙΜΑΤΩΣΗΣ (VΑ/Q) ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΙΜΗΣ ΣΥΓΚΛΕΙΣΗΣ ΑΕΡΑΓΩΓΩΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΑΝΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ VΑ/Q. Η ΔΙΑΧΥΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΝΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΕΛΑΤΤΩΝΕΤΑΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΑΕΡΙΩΝ. ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΕΠΕΛΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ, ΤΟ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΕΠΑΡΚΗ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΕΡΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΘ' ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΜΕ ΗΠΙΑ ΕΛΑΤΤΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΡΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΞΥΓΟΝΟΥ ΣΤΟ ΑΡΤΗΡΙΑΚΟ ΑΙΜΑ (ΡΑΟ2) ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΗ ΤΗ ΜΕΡΙΚΗ ΠΙΕΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ (PACO2). ΟΜΩΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΞΕΙΑΣ ΝΟΣΟΥ ΟΙ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΕΙΝΟΥΝ ΝΑ ΕΛΑΤΤΩΘΟΥΝ. ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ, Η ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, Η ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΟΞΙΑ/ΥΠΕΡΚΑΠΝΙΑ ΚΑΙ Η ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΦΟΡΤΙΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΜΒΛΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΕΡΙΣΜΟΥ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΝΟΣΗΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΟΠΩΣ ΟΞΕΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ, ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΥΔΡΟΣΤΑΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟ ΟΙΔΗΜΑ, ΛΟΙΜΩΞΗ Η ΒΡΟΓΧΟΣΥΣΠΑΣΗ) ΚΑΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΜΕ ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΠΙΒΛΑΒΕΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ.
Λέξεις-κλειδιά: ΗΛΙΚΙΑ, ΓΗΡΑΣ, ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΟΗΣ
ΠΝΕΥΜΩΝ, 13(2), 108-122, 2000 - Βραχεία ανασκόπηση