ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΟΝΟΥ (Ι). ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ. ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 150 ΧΡΟΝΙΑ
Λ.Κ. ΓΟΥΔΑΣ, Κ.Σ. ΦΙΛΟΣ
ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΙΑΣ ΣΕΙΡΑΣ ΑΝΑΛΟΓΩΝ ΑΡΘΡΩΝ, ΟΠΟΥΓΙΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ, ΑΛΛΑ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ. Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΠΟΝΟΣ ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΝΑ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΣΟ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΑΥΤΗΣ ΚΑΘΑΥΤΗΣ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΗΣ, ΧΡΟΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ. ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΑΡΓΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ150 ΧΡΟΝΙΑ, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΕΚΕΙΝΕΣΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΗΛΙΚΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ 10-15 ΕΤΩΝ. ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝΜΙΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΞΕΟΣ ΠΟΝΟΥ, ΣΤΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΕΠΑΡΚΩΣ. Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΣΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΕΔΩΣΑΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΩΘΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΒΑΣΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΕΝΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΝΕΩΝ ΘΕΩΡΙΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΟΓΕΝΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ Η ΕΛΕΓΧΟΥ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ. ΒΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΑΝ ΕΝΑΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΟΓΚΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΝΔΟΓΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΓΕΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΣΤΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΙΣΤΟ, ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΠΛΗΘΩΡΑΣ ΥΠΟΔΟΧΕΩΝ ΚΑΙ, ΤΕΛΟΣ, ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΔΙΑΚΡΙΤΩΝ ΝΕΥΡΩΝΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ. Ο ΟΓΚΟΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΣ ΤΑΧΥΤΑΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 10-15 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Η ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΟΞΕΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ ΠΟΝΟΥ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ. Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΝΔΟΡΡΑΧΙΑΙΩΝ ΟΠΙΟΕΙΔΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΕΝΑ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ. ΟΜΩΣ,Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΥΨΗΛΗ. Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΜΕ ΕΚΛΕΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΝΩΤΙΑΙΟ ΜΥΕΛΟ (ΟΠΩΣ ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ Α(2)-ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΟΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ CA Κ.Α.) ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΘΕΙ Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΟΠΙΟΕΙΔΗ. ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΧΘΕΙ ΟΤΙ,ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΟΝΟ, Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ, ΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΧΘΕΣ ΑΔΥΝΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.
Λέξεις-κλειδιά: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ, REVIEW, ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ, ANALGESIA, J1, NEURAL BLOCKADE, ΝΕΥΡΩΝΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ, ΟΠΙΟΕΙΔΗ, OPIODS
ΙΑΤΡΙΚΗ, 68(4), 376-386, 1995